najpopularniejszy obecnie standard plików dźwiękowych. Algorytm kompresji polega na tym, że zostają usunięte te informacje o dźwięku, które są niesłyszalne lub mało istotne dla ucha człowieka. Program kodeka MP3 analizuje poszczególne pasma i na podstawie modelu psychoakustycznego określa z jaką dokładnością należy zakodować każde z nich i czy jest potrzeba uwzględnienia danego pasma. Pliki mp3 charakteryzują się dobrą jakością (przy przepływności 320kbps), małym rozmiarem, oraz największą kompatybilnością ze sprzętem wśród formatów audio.
jest to usprawniony format kompresji stratnej względem mp3. Nie odniósł on jednak takiej popularności jak format mp3. Szersze grono odbiorców zyskał dzięki oparciu o ten kodek sklepu iTunes. Usprawnienia względem mp3 to między innymi: – próbkowanie 8-96 kHz (MP3 16-48 kHz) – do 48 kanałów (MP3 2 kanały w standardzie MPEG-1 i 5.1 w standardzie MPEG-2) – skuteczniejszy i wydajniejszy – lepsze przenoszenie częstotliwości ponad 15 kHz – lepszy tryb kompresji sygnału stereofonicznego joint-stereo
Windows Media Audio. Format audio kompresji stratnej opracowany przez firmę Microsoft. Popularność zdobył dzięki rozpowszechnieniu go w systemach Windows wraz z wgranym odtwarzaczem Windows Media Player, który obsługuje odtwarzanie tego formatu. Obecnie duża część odtwarzaczy przenośnych oferuje obsługę tego typu plików. W porównaniu do mp3 cechuje się podobną jakością dźwięku przy znacznie mniejszym rozmiarze.
Jest to bardziej zaawansowana technicznie alternatywa dla formatu mp3. Działanie kodeka jest tak zoptymalizowane aby zajmowało jak najmniej pamięci obliczeniowej. W kodeku wykorzystywany jest zmienny stopień kompresji danych tzw. VBR wahający się w granicach 32-500kbps. W porównaniu do mp3 oferuje znacznie lepszą jakość dźwięku przy tym samym rozmiarze pliku. Nie zdobył dużej popularności.
najpopularniejszy obecnie format kompresji bezstratnej. W porównaniu do plików mp3 oferuje taką samą informację o pliku jak formaty bez kompresji, ale za pomocą specjalnych algorytmów jego rozmiar jest mniejszy o około połowę. Kompresja FLAC wykorzystuje predykcję liniową – wartość pojedynczej próbki dźwięku jest przewidywana na podstawie wartości kilku wcześniejszych próbek, a zapisywana jest tylko różnica między wartością rzeczywistą a obliczoną. FLAC jest darmowym i otwartym kodekiem.
Cechy: -brak utraty jakości -szybka kompresja -dekodowanie w czasie rzeczywistym (małe wymagania sprzętowe) -sprzętowe wsparcie odtwarzania -strumieniowość -metadane -odporność na błędy
jest to kontener multimedialny który zawiera kodeki bezstratnych jak i stratnych formatów audio. Jego zaletą jest wielokanałowa bezstratna kompresja w jakości 24bit/192kHz przy zmniejszeniu rozmiaru pliku o połowę. Wadą jest silna integracja z iTunes i produktami Apple. Format rzadko używany na zewnątrz tego ekosystemu.
Format o identycznym skrócie jak stratny format audio Microsoft ale nie kompatybilny z nim. Jego możliwości to kompresja do kanałów w jakości 24bit/96kHz
Darmowy format kompresji bezstratnej korzystający z innego algorytmu symetrycznego niż np. FLAC. Wymaga większej mocy obliczeniowej, ale daje lepsze rezultaty. Największą wadą tego kodeka jest niewielka ilość muzyki w tym formacie i wsparcia twórców.
standard bezstratnej kompresji sygnału PCM, stworzony przez firmę Meridian Audio, Ltd. Jest standardem bezstratnej kompresji dla płyt DVD-Audio. Pozwala na zapisanie do 6 kanałów audio przy 96 kHz i 24 bitach lub 2 kanałów przy 192 kHz i 24 bitach. Algorytm został wykorzystany przy zapisie formatu dźwięku Dolby TrueHD na płytach Blu-ray.